Zgodnie z przepisami prawa, prezenty ślubne mogą być traktowane przez fiskusa jako darowizna. Wartościowe prezenty mogą spowodować konieczność zapłacenia podatku od darowizny. Fakt, czy prezent ślubny musi zostać zgłoszony do urzędu skarbowego, czy też nie, zależy od jego wartości oraz pokrewieństwa z darczyńcą.

Drobne upominki i prezenty są oczywiście zwolnione z podatku od spadków i darowizn. Nieważne, czy prezentem jest gotówka, czy jakaś rzecz, jeśli wartość przekroczy limit ustawowy, to do urzędu skarbowego trzeba złożyć odpowiednią deklarację (SD-3 lub SD-Z2).

Osoby, od których otrzymało się prezent dzielą się na trzy grupy podatkowe. W pierwszej grupie podatkowej są: małżonek, wstępni (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie), zstępni (dzieci, wnuki, prawnuki), teściowie, pasierb, rodzeństwo, ojczym, macocha. Wartość prezentu od tych osób nie może przekroczyć kwoty 9637zł. W przeciwnym razie trzeba to zgłosić do urzędu skarbowego. Do drugiej grupy podatkowej zaliczamy: zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych – wartość prezentu od tych osób nie może przekroczyć 7276zł. W trzeciej grupie podatkowej są niespokrewnione osoby, takie jak na przykład pracodawca, albo niespokrewniona matka chrzestna i w tym przypadku wartość prezentu nie może przekroczyć kwoty 4092zł. Trzeba pamiętać jednak, że prezenty ślubne stanowią wspólną własność nowożeńców, dlatego powyższe kwoty należy podwoić. Przykładowo, gdy nowożeńcy otrzymają od kogoś z najbliższej rodziny 15 000zł, to prezent na jedno z małżonków wynosi 7 500zł, to limit nie został przekroczony i nie ma obowiązku, aby prezent taki zgłaszać w urzędzie skarbowym.

Podatek w wysokości od 3 do 12 % płaci się jedynie od nadwyżki przekraczającej wymienione wyżej kwoty wolne.

Na złożenie w urzędzie skarbowym formularza SD-3 małżonkowie mają miesiąc od chwili otrzymania prezentu. Do zeznania konieczne jest dołączenie dokumentów mających wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Jest jednak sytuacja, gdy podatku można uniknąć. W przypadku, gdy nowożeńcy otrzymają prezent o znacznej wartości od rodziców (na przykład samochód lub mieszkanie), to muszą zgłosić ten fakt do urzędu skarbowego w ciągu pół roku na druku SD-Z2. W tym przypadku najkorzystniejszym rozwiązaniem będzie, gdy rodzice darują prezent jedynie na rzecz swojego dziecka, ponieważ będzie to uważane za darowiznę od osób z tak zwanej zerowej grupy podatkowej. Darowizna taka podlega nielimitowanemu zwolnieniu od podatku od spadków i darowizn. Jeśli jednak prezent jest dla obojga małżonków, to wtedy syn lub córka nie płacą podatku wcale, zaś synowa lub zięć od swojej części musi zapłacić podatek od kwoty przekraczającej ustawowy limit – 9637zł. W tym przypadku również trzeba złożyć w urzędzie dokumenty potwierdzające otrzymanie darowizny. W sytuacji, gdy prezentem były pieniądze, dokumentem potwierdzającym może być na przykład wyciąg bankowy.

Odrębną sytuacją jest prezent od szefa. Może on mieć dwojaką formę. Pracodawca zaliczany jest do trzeciej grupy podatkowej, a w związku z tym od prezentu od niego przekraczającego 4092zł, nowożeńcy muszą zapłacić podatek. Jeśli jednak szef zdecyduje się obdarować pracownika na przykład w formie premii do wynagrodzenia. Taka sytuacja będzie zgodnie z przepisami traktowana jako przychód ze stosunku pracy, więc zostanie odpowiednio oskładkowany i opodatkowany.

Wartościowe prezenty ślubne warto zgłaszać fiskusowi, ponieważ w przyszłości zabezpieczy nas to przed problemami z wytłumaczeniem na przykład skąd mieliśmy fundusze na zakup mieszkania, czy też nowy samochód.